Антропоцен

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал

Антропоцен — тискер çутçанталăк пурнăçне хастар хутшăннипе этемĕн Çĕр экосистеминчи ролĕ ӳссе пынă чухнехи геологи эпохине палăртакан формаллă мар геохронологи терминĕ.

Çын планета çинчи хăйĕн ĕç-пуçĕпе çутçанталăка улăштарнине палăртмашкăн ятарласа геологи эпохине туса хурас шухăша итальян ăсчахĕ — Антонио Стоппани — каланă, вăлах «антропозой» термина кăларнă (1873)[1], А. П. Павлов — «антропоген» термина сĕннĕ (1914)[2] (приравнивая его к четвертичному периоду)[3], тата В. И. Вернадский — вара «ноосфера» термина аталантарнă[4].

Асăрхавсем

[тӳрлет | кодне тӳрлет]
  1. ^ Crutzen, P. J. Geology of mankind // Nature. — 2002. — Т. 415, № 6867. — . — DOI:10.1038/415023a. — PMID 11780095.
  2. ^ «Антропогеновый период» Павлов А. П. О геологической истории Европейского континента: Актовая речь на годичном собрании Московского университета 12 янв. 1914 г. // Отчет о состоянии и действиях Московского университета за 1913 г. Ч. 1. М.: Печатня А. И. Снегирёвой, 1914. С. 77-124; Отдельное издание: М.: Печатня А. И. Снегирёвой, 1914. 50 с.
  3. ^ Мирчинк Г. Ф. Работы А. П. Павлова в области четвертичных отложений // Бюллетень Комиссии по изучению четвертичного периода. 1931. № 3. С. 13-17.
  4. ^ Hamilton, C.; Grinevald, J. Was the Anthropocene anticipated? // The Anthropocene Review. — 2015. — Т. 2. — . — DOI:10.1177/2053019614567155.

Литература

[тӳрлет | кодне тӳрлет]