Берилл
Берилл | |
---|---|
Берилл, Джилгитаран (Пакистан) | |
Формула | Al2[Be3(Si6O18)] |
Сингони | Гексагональлĕ |
Тĕс | Симĕс, кăвак, сарă, хĕрлĕ, шурă |
Йĕр тĕсĕ | Шурă |
Ялтăру | Кантăк |
Янкăрлăх | Янкăр, çурма янкăр |
Хытăлăх | 7,5 — 8 |
Çыпăçтарулăх | Аванах мар, {0001} шучĕпе |
Тачăлăх | 2,6 — 2,9 г/см³ |
Бери́лл — ункăлла силикатсен кĕçĕн класĕнчи гексагональ сингониллĕ минерал. Бериллăн хăшпĕр тĕсĕсем, сăмахран изумруд тата йĕпкĕн сăрлă аквамарин, хаклă чул шутланать.
Пĕрлехи зарактеристика
Кристаллсем
Берилл друза шутĕнче тĕл пулаççĕ. Берилл тĕрлĕ тĕсĕсен сăрлавне хутăшсем параççĕ. оптика пахи çук.
Хими йышĕ
Бериллăн хими йышĕ — Al2[Be3(Si6O18)], çак Эбельмен ăна хăй май тунă.
Тĕрлĕ тĕсĕсем
Асăрхавсем
Вуламалли
- Андерсон Б. Определение драгоценных камней. — М.: Мир, 1983.
- Киевленко Е. Я., Сенкевич Н. Н., Гаврилов А. П. Геология месторождений драгоценных камней. — М.: Недра, 1974.
- Куликов Б. Ф., Буканов В. В.. Словарь камней-самоцветов. Изд.2-е. — Л.: Недра, 1988, 168 с.
- Пыляев М. И. Драгоценные камни. -М. : Стрелец, 1990.
- Фекличев В.Г. Берилл. Морфология, состав и структура кристаллов . - М.: Наука, 1964, 125 с.
Каçăсем
- РУВИКИ.Медиа-ра
РУВИКИре портал пур «Геологи» |
- Берилл в энциклопедии GeoWiki(выр.)
- Берилл в базе webmineral.com (акăлч.)
- Всё о бериллах — свойства, разновидности, уникальные находки(выр.)
- Берилл на Кристаллов. NET (выр.)
- Распространение Берилла в России (выр.)
- Берилл в базе catalogmineralov.ru(выр.)
Çак статьяна çырнă чухне Брокгаузпа Ефронăн Энциклопеди сăмахсарĕн (1890—1907) материалĕпе усă курнă.