Кăмăл
Кăмăл, е аддикципе (тăвас килнипе) йышăну тума та пултарасси хушшинче тăрать.
Кăмăл (конкретизациленнĕ кирлĕлĕх) — конкретлă форма йышăннă кирлĕлĕх, вăл çаксенчен килет:
- харкамлăхăн культура шайне тата ытти уйрăмлăхсене кура;
- çĕршывăн е регионăн историлле, географилле тата ыттии факторсене кура[1].
Л. В. Мурейко шучӗпе, ӗмӗт-ӗмӗт проблема условийӗсенче тӗллӗн-тӗллӗн сиксе тухать (ҫитменлӗх, уҫӑмсӑрлӑха та, чарусӑрлӑха та, вӗҫленӗве те ҫӗнтерсе илме туртӑнни.
М. Н. Эпштейн ҫырнӑ тӑрӑх, "Час-часах тӳрӗ чунлӑ, уҫӑ Кӑмӑллӑ, хӑвӑрт лӑпланма шыракан Ҫын Пек Туйӑнать. "Ҫав-ҫава сунатӑп, апла пулсан, ҫавӑ пултӑр". Чӑнахах та, шӑтӑкран тухакан сӑмах пекех, унӑн хӑйӗн сӑмахӗ пур. Кӑмӑл туртӑмӗн вӑрттӑнлӑхӗ-хӑй мӗн ҫиес килнине, мӗн ҫиес килменнине палӑртакан вӑрттӑнлӑх, хӑйне кирлӗ пек тытас тесе, кӑшт лӑпланасшӑн. Ӗмӗт пӗрмаях киленӳ хӗрринче ҫӳрет, ҫав вӑхӑтрах ун урлӑ каҫас мар, вӑхӑтсӑр начарлатас мар тесе тӑрӑшать".
Ӑс-хакӑл сферинче спектакль, кӑмӑл — туйӑм, суйлав — пур-ҫук шухӑш. Кӑмӑл хӑй тӗллӗнех чун-чӗрен хӗрӳллӗ туйӑмӗ пулса тӑрать (кӑмӑл-туйӑма чун-чӗре туйӑмӗсемпе е пӑлханусемпе ҫыхӑнтаракан); анчах психика субъекчӗ (йӗркеллӗ) ҫак ӗҫсем ҫине тимлӗн пӑхма, вӗсен тимлӗхне вӑйлатма е вӑйсӑрлатма пултарать.
Ӗмӗтсен картти — тӗллевсене визуализацилени. Карттӑ пурнӑҫӑн пӗтӗм сферине-финанспа сывлӑхран пуҫласа творчествӑпа ҫулҫӳревсем патне-туса ҫитерме пулӑшать.[2]
Ӗмӗтсем виҫӗ ҫул хушшинче пурнӑҫланаҫҫӗ, анчах срок ӗненӳрен килет: ӗмӗт мӗн чухлӗ вӑйлӑрах — вӑл ҫавӑн чухлӗ хӑвӑртрах ҫитет.
Асăрхавсем
Литература
- Желание // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — 1890—1907.