Еникей
Еникей — XVII ӗмӗрти чăваш турханĕ. Вăл Юнтапа ялĕнче пурăннă. Ун чухне çак ял Юмача (Юмачевская) вулăсне кĕнĕ. Юнтапа халĕ Элĕк районе кĕрет.
Кун-çулĕ
Чăвашсем пысăк вăрçа хатĕрленнине Еникей Шупашкара кайса кунти вăйпута Григорий Пушкина тата Ждан Зиновьев тиеке каласа парать.
«За предательство Еникей был пожалован в служилые тарханы, получил в награду большое поместье — пашню и сенокосы в диком поле и за старою Цивильскою засекою по реке Буле, речкам Ихнирее и Шороуте, мельницу на речке Шоре и кабак на Большой Казанской дороге между Свияжском и Чебоксарами».
Вара Еникей сутăнчăк элекĕпе Теньсеит паттăра вырăс вăйпучĕсем ярса тытнă.
Анчах та чăвашсем çавах тепĕр виçĕ çултан Иван Болотников ертсе пыракан хресченсен вăрçине хутшăнса кĕрешӳ ялавĕ айне тăнă.
"И в прошлом же во (7) 114-м (1605(06) году, как были понизовых городов чуваша и черемиса на службе под Коломною, и те изменники и заговорщики (т.е. восставшие чувашские крестьяне Юмачевской волости Чебоксарского уезда.—В.Д) того ... Еникея убили"
.
Вуламалли
- В.Д.Дмитриев, «Крестьянская война начала XVII века на территории Чувашии».
- Юхма Мишши, «Авалхи чăвашсем», Шупашкар, 1996.