Салах ад-Дин

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Ӳкерчĕк:Portrait of Saladin (before A.D. 1185; short).jpg
Саладин сăнарĕ, 1185 çулччен
Ӳкерчĕк:234 Alexandre-Evariste Fragonard Saladin à Jérusalem.jpg
Саладин Иерусалимра, А.-Э. Фрагонар ĕçĕ

Аль-Малик ан-Насир Салах ад-Дунийа ва-д-Дин Абуль-Музаффар Юсуф ибн Айюб — (арап. الملك الناصر أبو المظفر يوسف بن أيوب), вырăс тата анăç йăлипе Саладин пулать (арап. صلاح الدين; 1138, Тикрит - пуш, 4,1193, Дамаск)  — Египетпа Сири тата ыт. те султанĕ, çарпуç, XII ĕмĕрти мăсăльман ертÿçи.

Курд халăхĕнчен тухнă. Хăй вăхăтĕнче Египета, Сирине, Ирака, Хиджаза тата Йемена хăй айне тунă Айюбидсен династин никĕслевçи.

Европара ăна, ку унăн ячĕ те мар пулин те, Саладин тесе чĕнеççĕ. Салах ад-Дин — ку лакаб — «ĕненÿ пархатарлăхĕ» пĕлтерĕшлĕ чысласа панă ят.

Унăн чăн ячĕ — Юсуф ибн Айюб (Юсуф, Айюб ывăлĕ).

Кун-çулĕ

Кинематографра

Çăлкуçсем

Вуламалли

  • Баха ад-Дин Абу-л-Махасин Йусуф ибн Рафии ибн Тамим. Саладин: Победитель крестоносцев / Пер. с араб. = النوادر السلطانية و المحاسن اليوسوفية. — СПб: Диля, 2009. — 432 с. — 1000 экз. — ISBN 978-5-88503-890-4.
  • Усама ибн Мункыз. Книга назидания. Пг., 1922 (переизд.: Москва, 1958).
  • Альбер Шамдор. Саладин: благородный герой ислама / Перевод с французского Е. В. Кулешовой. — СПб.: Евразия, 2004. — 346 с. — (Clio). — 2000 экз. — ISBN 5-8071-0158-8.
  • Александр Владимирский. Великий Саладин. Царство небесное. — М.: Яуза, Эксмо, 2013. — 544 с. — (Гении власти). — 2500 экз. — ISBN 978-5-699-66993-6.

Каçăсем