Гердт Зиновий Ефимович

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Disambig gray.svg Гердт хушаматлă урăх çынсем çинчен РУВИКИ-ре статьясем пур.
Зиновий Гердт
Çуралнă чухнехи ят: Залман Афроимович Храпинович
Çуралнă вăхăт: 1916, авӑн, 21
Çуралнă вырăн: Себеж, Витебск кĕперни 
Вилнĕ вăхăт: 1996, чӳк, 18
Вилнĕ вырăн: Мускав
Професси: XX ĕмĕрти СССР, Раççей актёрĕ, телеертӳçи
Карьера: 1938—1996
Чыславсемпе парнесем:
«Тăван Çĕршыв умĕңчи тава тивĕçлĕхĕн» III степеньлĕ орденĕ
Тăван Çĕршывăн Аслă вăрçин 1 степеньлĕ орденĕ Хĕрлĕ Çăлтăр орденĕ
ССРП халăх артисчĕ— 1990 РСФСР халăх артисчĕ— 1969 РСФСР тава тивĕçлĕ артисчĕ — 1959

Зино́вий Ефи́мович Гердт (чăн ячĕ — За́лман Афро́имович Храпино́вич; 1916 çулхи авăнăн 21-мĕшĕ, Себеж, Витебск кĕперни — чӳк, 18, 1996, Мускав) — совет тата раççей театрпа кино актёрĕ. СССР халăх артисчĕ (1990)[1].

Биографи

Залман Храпинович (çывăх туссем хушшинче, çаплах театр фольклорĕнче Зяма ачашлă ятпа паллă), Себежре Витебск кĕпернинче (халĕ — Псков облаçĕ, Раççей) çуралнă.

Себежри еврей шкулĕнче вĕреннĕ, вуннă виççĕре ача хаçатĕнче идиш чĕлхипе коллективизаци пирки сăвă шăрçаланă.

1932 çулта пиччĕшĕ патне Мускава куçса килнĕ[2][3].

Пултарулăх ĕçĕсем

Телеспектакльсем

  1. 1972 — Необыкновенный концерт — Конферансье
  2. 1973 — Божественная комедия — Адам
  3. 1978 — Кузен Понс — Кузен Понс
  4. 1981 — 50 лет театру кукол Сергея Образцова
  5. 1982 — Продавец птиц — калавçă, пуçламăш сăмахĕ
  6. 1984 — Одесские рассказы Исаака Бабеля
  7. 1984 — Гёте. Сцены из трагедии «Фауст» — Мефистофель
  8. 1985 — Сказочное путешествие мистера Бильбо Беггинса Хоббита — калавçă
  9. 1987 — Костюмер — Норман
  10. 1993 — Я, Фейербах — Фейербах, актёр

Асăрхавсем

  1. ^ Указ Президента СССР от 9 июля 1990 года № 353 «О присвоении почётного звания „Народный артист СССР“ тов. Гердту З. Е.».
  2. ^ Интервью с Т. А. Правдиной
  3. ^ Автобиографическая справка З. Е. Гердта 2016 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 4-мӗшӗнче архивланӑ.

Вуламалли

  • Гердт, Зиновий. Рыцарь совести. — М.: АСТ; Зебра Е, 2010. — (Актёрская книга). — 448 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-17-067858-7, 978-5-94663-752-7.

Унăн пирки:

  • В. В. Скворцов. Неизвестный З. Е. Гердт (Зяма из Себежа; Гердт? — Это ж мой дядя!; Себежанин З. Е. Гердт; З. Е. Гердт как есть; Дядя Зяма вблизи; З. Гердт. Возращение в Себеж). Казань: Новое знание, 2005. — ISBN 5-89347-275-6
  • Зяма — это же Гердт! / сост. Я. Гройсман, Т. Правдина. — Нижний Новгород: Деком, 2007. — (Имена). — 280 с. + DVD. — ISBN 978-5-89533-177-4.
  • М. М. Гейзер. Зиновий Гердт. ЖЗЛ. М.: Молодая гвардия, 2012.

Каçăсем

Çăлкуç — «https://cv.ruwiki.ru/w/index.php?title=Гердт_Зиновий_Ефимович&oldid=1340522»