Довлатов Сергей Донатович

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Сергей Довлатов
Ӳкерчĕк:Dovlatov voice.jpg
Çуралнă чухнехи ят: Довла́тов-Ме́чик Сергей Донатович
Çуралнă вăхăт: авӑн, 3, 1941
Çуралнă вырăн: Ĕпхӳ, Пушкăрт АССР, РСФСР, СССР
Вилнĕ вăхăт: ҫурла, 24, 1990
Вилнĕ вырăн: Нью-Йорк, АПШ
Ĕçлев тĕсĕ: çыравçă, журналист
Ĕçсен чĕлхи: вырăс, акăлчан
Lib.ru сайтри пултарулăх ĕçĕсем
Сергей Довлатов пурăннă çурт

Серге́й Дона́тович Довла́тов (паспортра — Довла́тов-Ме́чик; авӑн, 3, 1941, Ĕпхӳҫурла, 24, 1990, Нью-Йорк) — совет тата американ[1] çыравçи тата журналисчĕ.

Биографи

Сергей Довлатов 1941 çулхи авăнăн 3-мĕшĕнче Донат Мечик еврей (1909—1995), амăшĕ актриса, каярах корректор Нора Степановна Довлатова (1908—1999), эрмен хĕрĕ. Пушкăрт АССР тĕп хулине унăн ашшĕ-амăшне вăрçă тапрансан эвакуациленĕ.

1944 çултанпа Санкт-Петербургри патшалăх университетчĕн филологи факультечĕн финн чĕлхи уйрăмне вĕренме кĕнĕ те иккĕ çул çурă лекцисене çӳренĕЕвгений РейнАнатолий Найман, Сергей Вольф прозăçăпа («Невидимая книга»), Александр Нежданов ӳкерçĕпе паллашнă. Университетран япăх вёреннĕшĕн кăларса янă.

Виçĕ çул хушши Шалти çарсенче хĕсметре тăнă, Коим Республикинчи тӳрлетӳ колонисенче ( Чиньяворык паçулки) сыхланă. Бродский аса илнипе[5], Довлатов çартан «Толстой Крымран таврăннă пекех, калавсен çыххипе тата кăштах ошеломлённостью во взгляде».

Довлатов ЛПУ журналистика факультетне вĕренме кĕнĕ, студентсен нумай тиражлă Ленинградри карап тăвакан институчĕн «За кадры верфям» хаçатĕнче тăрăшнă, калавсем çыркаланă.

Асăрхавсем

  1. ^ В Нью-Йорке решат вопрос о присвоении одной из улиц имени Довлатова
  2. ^ Родня и факты биографии
  3. ^ Сергей Донатович Довлатов. www.ozon.ru. Тĕрĕсленĕ 19 августа 2008.
  4. «Дело» (19 января 2004). çăлкуçран архивланă 24 Ҫурла уйӑхӗн 2011. Тĕрĕсленĕ 19 августа 2008.
  5. ^ Иосиф Бродский О Сереже Довлатове. официальный сайт Г. А. Явлинского (2003 çулхи авăнăн 3-мĕшĕ). çăлкуçран архивланă 24 Ҫурла уйӑхӗн 2011. Тĕрĕсленĕ 2008 çулхи çурлан 19-мĕшĕ.

Вуламалли

  • Генис А. А. Довлатов и окрестности: филологический роман. М.: Вагриус, 2001. — 288 с. — ISBN 5-264-00541-9
  • Ковалова А., Лурье Л. Довлатов. СПб.: Амфора, 2009. — 441 с. — ISBN 978-5-367-00943-9 (Серия «Главные герои»)
  • Пекуровская, Ася. Когда случилось петь С. Д. и мне: Сергей Довлатов глазами первой жены. СПб.: Симпозиум, 2001. — 432 с. — ISBN 5-89091-160-0
  • Сальмон Л. Механизмы юмора. О творчестве Сергея Довлатова. М.: Прогресс-Традиция, 2008. — 255 с. — ISBN 5-89826-294-6
  • Сухих И. Н. Сергей Довлатов. Время. место, судьба. Изд. 3-е. СПб.: Азбука, 2010. — 288 с. — ISBN 978-5-389-01083-3 (1-е изд. : 1996, 2-е изд.: 2006)
  • Попов В. Г. Довлатов. М.: Молодая гвардия, 2010. — 368 с. — ISBN 978-5-235-03358-0 (ЖЗЛ); 2-е изд.: 2006.
  • Сергей Довлатов: творчество, личность, судьба: Итоги Первой междунар. конф. «Довлатовские чтения» / сост. и подгот. А. Арьева. — СПб.: Звезда, 1999. — 320 c.

Каçăсем

Палланă çынсем аса илнисем
Довлатова халалланă радиокалаçусем
Хайлавсем
Рецензисем
Видео