Вандалсем

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Рим империн территорине кĕрсе кайни. Сăмахран, сăрă сăнăпа Германирен тухнă вандалсем Даки, Галли, Ибери витĕр Çурçĕр Африкăна çитни, хыççăн Рима п. эр. 455 çулта тустарнине кăтартнă
Vandal alan kingdom 526.png

Ванда́лсем (авалхи герман йăхĕсен пĕрлешĕвĕ, Халăхсен аслă хускалăвĕ эпохинче палăрнăскер.

Истори

Пирĕн эрăн пĕрремĕш пинçуллăхăн пуçламăшĕнче Пшеворск культури) пурăннă. Каярах кăнтăралла куçма пуçланă — Силезипе Моравине çитнĕ. Унта вара вĕсем икĕ пая пайланнă: хасдингсемпе силингсем çине.

Хуннсем хĕснине пула Тухăç Рим империйĕн çарĕ вандалсене тĕппипех çапса çĕмĕрнĕ.

Патшисем

  1. Годагисл (—407)
  2. Гундерих (407–428)
  3. Гейзерих (428–477)
  4. Хунерих (477–484)
  5. Гундамунд (484–496)
  6. Тразамунд (496–523)
  7. Хильдерих (523–530)
  8. Гелимер (530–534)

Вуламалли

  • Ф. А. Браун. Вандалы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — 1890—1907.
  • Альфан Л. . — СПб.
  • Дилигенский Г. Г. . — М.
  • Диснер Г.-И. . — СПб.: Евразия.
  • Корсунский А. Р., Гюнтер Р. . — М.
  • Сиротенко В. Т. . — Пермь.
  • Сиротенко В. Т. . — Днепропетровск.

Асăрхавсем

  1. Плиний Асли
  2. Идаций
  3. Вигилан кодексĕ: [1] , Wayback Machine çинчи 2009 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 10-мӗшӗнчи копийӗ
  4. ^ Авалхи герман эпосĕнче «вандалсен тинĕсĕн» пайĕ пулать. См. N. Francovich Onesti, Vandali: Lingua e Storia.

Каçăсем