Витим (юханшыв)

Витим
Характеристика
Тăршшĕ	1978 км
Бассейн лаптăкĕ	225 000 км²
Шыв системи	Лена → Лаптевсен тинĕсĕ
Шыв тăкакĕ	1520 м³/ç (Бодайбо)
Шыв юххи
Шыв пуçламăшĕ
• Вырнаçу	Икат хысакĕ
• Çӳллĕшĕ	1171
• Координатсем	2\|Шаблон:Карттă, координатсемпе/200000}}
Шыв вăрри	Лена
• Çӳллĕшĕ	176 м
• Координатсем	Координатсем: широта ҫеккунчӗ >= 60; Координатсем: долгота ҫеккунчӗ >= 60; Шаблон:Карта/Бк/O/500000
Вырнаçни
Патшалăх	Раҫҫей Федерацийӗ
Регион	Буряти, Байкалхыç Ен, Иркутск облаçĕ, Якути
РПШР	18030200112117100015361
	— шыв пуçламăшĕ, — шыв вăрри

Вити́м — Хĕвелтухăç Çĕпĕрти чи пысăк юханшывсенчен пĕри, Лена юханшывĕн сылтăм юппи. Витимканпа Чина юханшывĕсем пĕрлешнинчен пуçланать.

Витим вăрри çӳлтен пăхсан

Географи

Витим начина Витим Икат хребечĕн тăвайкинче пуçланса Витим тикĕс сăртлăхне пĕке евĕр хупăрллать, Кăнтăр-Муя тата Çурçĕр-Муя ту хысакĕсем витĕр касса тухса Лена юханшывне кĕрет. Юханшыв тăршшĕ 1837 çх (Витимкан юханшывне шутласан — 1978 çх).^[3]

Юпписем

Сылтăм юпписем: Куанда, Каренга, Калакан, Калар, Бодайбо

Сулахай юпписем: Ципа, Муя, Мамакан, Мама Витим юханшывĕ çинче Бодайбо хули вырнаçнă. Юханшыв бассейнĕнче нефрит, ылтăн тата слюда управĕсем пур.

Вуламалли

Владимиров В. Б. Туристские маршруты в бассейне реки Витим. — М., Физкультура и спорт, 1971. (Серия: По родным просторам).

Каçăсем

Витим (река в Бурят. АССР) — ПСЭ
Витим в «Словаре современных географических названий»( ӗҫлемен каҫӑ)

Ӑнлантарусем

^ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 17. Ленско-Индигирский район. Вып. 1. Верхняя Лена / под ред. В. А. Виноградова. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 170 с.
^ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 17. Ленско-Индигирский район. Вып. 1. Верхняя Лена / под ред. В. А. Виноградова. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 170 с.
^ Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 5. Вешин — Газли. 1971. 640 стр., илл.; 38 л. илл. и карт. 1 карта-вкл.

[1] Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 17. Ленско-Индигирский район. Вып. 1. Верхняя Лена / под ред. В. А. Виноградова. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 170 с.

[2] Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 17. Ленско-Индигирский район. Вып. 1. Верхняя Лена / под ред. В. А. Виноградова. — Л.: Гидрометеоиздат, 1966. — 170 с.

[bse5-3] Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 5. Вешин — Газли. 1971. 640 стр., илл.; 38 л. илл. и карт. 1 карта-вкл.

[2]

[3]