Ишим (юханшыв)

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Ишим
казах. Есіл
Astana-Ishim-7802.jpg
Характеристика
Тăршшĕ 2450 км
Бассейн  лаптăкĕ  177 000 км²
Шыв системи Иртыш (юханшыв)  → Обь → Кара тинĕсĕ → Çурçĕр Пăрлă океан
Шыв тăкакĕ 56,3 м³/ç (в 215 км)
Шыв юххи
Шыв пуçламăшĕ
 • Вырнаçу Нияз тăвĕсем
 • Координатсем Координатсем: широта ҫеккунчӗ >= 60
{{Картта/Бк/[|2|Шаблон:Карттă, координатсемпе/200000}}
Шыв вăрри Иртыш (юханшыв)
 • Вырнаçу Усть-Ишим
 • Координатсем 57°41′53″ с. ш. 71°11′51″ в. д.GЯOШаблон:Карта/Бк/O/500000
Вырнаçни
Ишим (Есіл).PNG
Патшалăх КазахстанFlag of Kazakhstan.svg Казахстан
РПШР 14010300212115300008071[2]
Ишим (юханшыв)Мир (Земля) çинче
Ишим (юханшыв) (Мир (Земля))
Blue 0080ff pog.svg — шыв пуçламăшĕ, Blue pog.svg — шыв вăрри

Иши́м (казах. Есіл)Казахстанпа Раççей çĕрĕсенче юхакан шыв, Иртышăн сулахай юппи. Тăсăлăвĕ 2450 çм, шыв-çĕр лаптăкĕ 177 пин  çм².

Тавралăхĕ

Юханшыв Нияз тăвĕсенче пуçланать; малтан ытларах анăçалла тата çурçĕр-анăçалла, хĕсĕк айлăмпа юхать, çыранĕсем чуллă. Державинскран иртсен çурçĕрелле тата çурçĕр-тухăçалла çаврăнать. Тата анатарах юханшыв Анăç-Çĕпĕр айлăмне тухать те яка Ишим çеçенхирĕпе анлăн юхать, чи анатра шурлăх çĕрсенче юхса иртет.

Юханшывпа Петропавловскран 270 çм тата Викуловоран юхса кĕриччен пăрахут çӳреме пултарать. Иртыша Усть-Ишим патĕнче юхса кĕрет.

Юр шывĕпе тулать. Чӳк уйăхĕнче пăрпа витĕнет, ака-çу уйăхсенче пăртан тасалать. Çуркунне 15 çм анлăш саралать. Юхса кĕнĕ çĕртен 215 çм 56,3 м³/çек шыв турттарать, чи пысăкки — 686 м³/çек.

Державинск çумĕнче.

Тĕп юпписем — Колутон, Жабай, Акканбурлук (сылтăммисем). Юханшыв çинче Вячеслав, Сергеев шывуправĕсем вырнаçнă.

Ишим çинчи хуласем: Казахстанра — Первомайка, Сергеевка (Акмола облаçĕ), Державинск, Есиль, Сергеевка (Çурçĕр-Казахстан облаçĕ), Петропавловск; Раççейре — Ишим, Балаганы, Каргалы, Усть-Ишим.

Çавăн пекех пăхăр

  • Державинск


Каçăсем

  1. ^ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 3. Нижний Иртыш и Нижняя Обь / под ред. Г. Д. Эйрих. — Л.: Гидрометеоиздат, 1964. — 432 с.
  2. ^ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 3. Нижний Иртыш и Нижняя Обь / под ред. Г. Д. Эйрих. — Л.: Гидрометеоиздат, 1964. — 432 с.