Хунсем

«РУВИКИ» ирӗклӗ энциклопединчи материал
Хунсем
Hunnen.jpg
Хунсем алансемпе çапăçаççĕ (Петер Гайгер ӳкерчĕкĕ)
Чĕлхе Хун чĕлхи[1]
Тĕн хунсен тĕнĕ[2]
Расă тĕсĕ монголоидсем[3]
Кĕрет  прототĕрĕксем[4]
Пулса кайни укăрсем, сарматсем[5]

Хунсем, — укăр тата хуннусенчен йĕркеленнĕ халăх.

II ĕмĕрте Вăта Азирен куçса килнĕ, IV ĕмĕрсенче Уралçинче романсен анăç енне туртса илесшĕн кĕрешнĕ. Хунсен тĕп вырнаçăвĕ Паннонире пулнă, каярах кунта аварсем, тепĕртакран — венгрсем вырнаçнă.

Кун-çулĕ

Пирĕн эрăччен хунсем Монголи çеçенхирĕсенче пурăннă.

Хунсем Вăтам Азирен Çурçĕр Кавказпа Меоти (Азов) кӳлли таврашне пирĕн эрăри 370-374-мĕш çулсенче хăпса тухнă. Вĕсене ун чухне Паламар патша ертсе пынă.

Ку хушăра массакетсем те, шăхальсем те, уписем те, эссекӳльсем те хунсен уртине кĕнĕ. Çак 374 çултан пуçласа вара Халăхсен Аслă Хускалăвĕ пуçланнă.

"Весь Восток задрожал при внезапно разнесшихся вестях, что от крайних пределов Меотиды, между ледяным Танаидом и свирепыми народами Массагетов, где Александровы запоры сдерживают дикие племена скалами Кавказа, вырвались рои гуннов, которые, летая туда и сюда на быстрых конях, все наполняли резней и ужасом".—

çырать IVV ĕмĕрсенче пурăннă христиан çыравçи Иероним.

Çав. пекех

Вуламалли

Асăрхавсем

  1. ^ Тенишев Э. Р. Гуннов язык // Языки мира: Тюркские языки. - М., 1997. - С. 52-53
  2. ^ Артамонов М. И. История хазар. Л.: Изд-во Гос. Эрмитажа, 1962.
  3. ^ Кляшторный С. Г., Савинов Д. Г. Степные империи древней Евразии. СПб: 2005. 346 с.
  4. ^ Бернштам А. Н. Очерк истории гуннов. Л.: ЛГУ. 1951. 256 с.
  5. ^ 1 тата 2 Гунны в БСЭ

Каçăсем


Хунсен ĕмпĕвĕсем
Атăл | Ирнак | Моте | Пӳçӳйттан | Çиликкат | Çинçипул | Тинĕс | Улат | Хуханье | Эллак |